Kedilerde uzun süren iştahsızlık, diyabet, böbrek yetmezliği, hepatik lipidoz, hipertiroidizm ve pankreatitisten konjunktivitis, astım ve ateşe kadar pek çok farklı hastalığın klinik belirtisidir. İştahsızlık aynı zamanda kedinin psikolojisiyle de ilişkili olabilir. Örneğin bir kedi önüne konan yiyeceği sevmeyebilir veya başka bir hayvan evine girerse stres nedeniyle iştahsızlık olabilir. Nedeni ne olursa olsun iştahsızlık 24 saat kadar kısa bir süre bile devam etse yetişkin bir kedinin sağlığı üzerinde ciddi etkisi olabilir. 6 haftadan küçük bir kedi yavrusu için ise sadece 12 saatlik açlık bile ölümcül bir tehdit oluşturabilir.
Kendi başına bir hastalık varlığı olmaktan ziyade, iştahsızlık birçok hastalığı ilgilendiren bir klinik belirtidir. Bu nedenle, veteriner hekimin amacı sadece iştahsızlığı doğrudan tedavi etmek değil, aynı zamanda altta yatan nedeni araştırmak ve kedinin tekrar yemesini sağlamaktır. Yemeyi reddetmek, barınaklara yerleştirilen kediler arasında da sıklıkta görülür.
Yemeyen bir kedi bir veteriner muayenesini hak ediyordur. Bazen iştahsızlığın temel nedeni tam olarak belirleyebilir. Bazen psikolojik olma olasılığını düşünülebilir. Ancak iştahsızlığı tetikleyen koşul ne olursa olsun, ilk yapılması gereken, iştahsızlığı derhal tedavi etmeye başlamak, altta yatan nedeni aramaya devam ederken kedinin beslenmesini sağlamaktır. Bunu sağlamanın birkaç yolu vardır, bunlardan bazıları kedi sahibi (tabii ki bir veterinerin rehberliği ve danışmanı ile) ve diğerleri de veteriner hekimlerin teknik uzmanlığını gerektirir. Bu prosedürlerin bazıları zorla besleme, şırınga ile beslemesi, tüp ile besleme ve iştah açıcı ilaçların verilmesidir.
İştahsızlık bir kediye besin desteği sağlamak için en iyi seçenek, kedinin yumuşatılmış veya sıvılaştırılmış mamayı doğrudan midesine veren sonda kullanılması olduğunu ileri sürüyor.
İştahsız kedilerde kullanıma uygun ilaçlar da vardır. Bu ilaçlar arasında, kedinin iştahını artıran ve aynı zamanda mide bulantısını hafifleten ilaçlardır.
Kedi sahipleri, kedide iştahsızlık belirtisi fark ettikten hemen sonra veteriner hekime danışılmalı ve durumun nedenini araştırırken hayvanlarına besin sağlama konusundaki tüm tavsiyelere uyulmalıdır.
